NOVI, Naar Ontwikkeling en Verankering Identiteit ksog, katholieke schoolraad oost-Gelderland.
In 1967 is de KSOG ontstaan als regionale afdeling van de Nederlands Katholieke Schoolraad. We kwamen voor de katholieke bestuurders vooral in het zicht als de statuten moesten worden gewijzigd. Ze kwamen bij ons terecht of de Nederlands Katholieke Schoolraad verwees hen naar ons. Maar als belangrijkste taak had de KSOG de belangenbehartiging van de katholieke identiteit op de scholen. Dit is deels verleden tijd. Sinds 2014 valt de goedkeuring van statuten weer onder een bisschop.
Belangenbehartiging vinden we nog steeds belangrijk, maar we hebben een nieuwe weg gezocht, een veel bredere weg van identiteit die niet alleen verbonden is aan de katholieke kerk. Dit is de nieuwe weg, uitgedrukt in hoe we ons noemen: van KSOG met hoofdletters naar NOVI ksog en nu ksog met kleine letters.
Visie op identiteit
Het woord ꞌidentiteitꞌ kan ook nu nog argwaan oproepen van: de kerk, de bisschoppen (om het maar bij katholiek te houden) willen wat van ons. Een ꞌprotestants-christelijkeꞌ, een ꞌkatholiekeꞌ identiteit heeft zich al lang losgemaakt van een voorgeschreven antwoord op een vraag, van strakke omschrijvingen van eertijds, van dwingende voorschriften.
Er zijn nu vragen als: hoe staan we tegenover de vluchtelingen en alle problemen die dat geeft? Hoe gaan we om met de terreurdaden en de gevolgen? Met milieuvragen?, enzovoort. Vragen die ons allen aangaan, waar de kinderen van meekrijgen, die de smalle identiteit overstijgen, maar wel identiteit vereisen. Hoe spelen we in op de behoefte van scholen en wat verlangt de maatschappij van scholen? Inspiratie, een begrip dat bij identiteit hoort, is het fundament voor goed onderwijs. Het draagt een dynamisch karakter en wordt in brede zin opgevat. Identiteit, uitgedrukt in termen van ꞌwie zijn wij’, ‘voor wie zijn wij er’ en ‘waar willen wij voor gaanꞌ is voortdurend aan verandering onderhevig. Het is altijd een samenspel van traditie, trend en toekomst.
Scholen die werk maken van identiteitsontwikkeling zijn dus bezig met het werken aan een zelfportret én toekomstontwerp tegelijk. Dit betekent voortdurend bezig zijn met het werken aan pedagogische en maatschappelijke keuzes en die worden genomen op basis van levensbeschouwelijke motivaties, bewust of onbewust geworteld in de denominatie van de school.
Een rustige bezinning op dit alles, een identiteitsvraag aan leerkrachten, directeuren, bestuurders, daar lijkt nauwelijks tijd voor. De uitslagen van Cito-toetsen, het schoolwerkplan, de formatieroosters, fusiebesprekingen, …… vult u maar in, ze komen op de agenda heel vaak boven het punt identiteit te staan.
En dat is jammer. Scholen hebben een identiteit. Voor de ene leraar (en bestuurder) is dat onbewust, voor de ander is het bewust. Het is een verrijking om daar over te praten en het te blijven ontwikkelen, wat het ontdekken van nieuwe paden van identiteit inhoudt.